domingo, 21 de noviembre de 2010

Call Me The Breeze

Ahora me ves, ahora no me ves, y sigo ahí mojando tus pies con southern rythm and flavour.mo me gusta esta canción en su versión Tompettylera.

PD: Como todas las cosas que suceden en el mundo actual, se puede ver en youtube.

sábado, 9 de octubre de 2010

Escuro outono nunca perde cor

Chega outono ao mundo, a chuva, a humidade enchéndose de ti, os suspiros do vento que vén de Samil. Chega outono ó mundo, as arbres da Galiza verden e marronan, ás veces tamén marelan, sempre perden follas, nunca perden cor.

viernes, 27 de agosto de 2010

Euthanatos


Será hombre el hombre más allá? Habrá mar abierto por el que navegar? Por el contrario, flotarán las nubes ahí arriba escuchando la voz de las olas a la orilla del mal donde se compra y se vende libertad?

Cambiará el sentido del tiempo al otro lado?, no me gusta mirar el reloj estando contigo (espero la costumbre no cambie).

Nadie ha vuelto de aquel mundo de exentos para poder preguntarle cómo le ha ido y que él responda en palabras de amigo con batallas de abuelo macilento.

Será una vez? Realmente, cómo estamos seguros de hacerlo sólo una vez. Siete vidas tiene el gato, una ya le hemos quitado, hay sangre en el tejado! Por qué no caer una y mil veces?

Así se pisa en el terreno de los muertos; con plena libertad.

lunes, 16 de agosto de 2010

Nunca es Tarde

Varios intentos por escapar, varias noches soñando contigo. Todavía... ya te has ido.

Suelo mojado de lágrimas derramadas por ojos ciegos de verdad; mi verdad, tu verdad, la misma que un día dejamos en manos del maestro de la mentira.

Miro mi espejo, cuadro sin marco y de difuminado color. No veo ni carne ni hueso, sólo veo esperanza por ganar en el nuevo día que hoy empieza. Camina tú conmigo, es lo que nuestra alma espera. Nunca es tarde. Cambia la camisa del dolor, muda los pantalones del resentimiento y cambiemos de canción.

No debemos ver cada vez el final del camino más y más cerca. Veamos en cada día que pasa una carretera con un túnel en el que la penumbra nos ilumine, donde haya seres extraños que nos quieran y sigan nuestro camino hasta lo irrevocable.

Asimismo, cuando llegue el ultimo día, tú, ellos y yo acabaremos juntos, recordando las alegrías y las penas escondidos bajo kilos y kilos de tierra. Y yo abrazado a ti, por los siglos de los siglos.

domingo, 1 de agosto de 2010

Your Body Is a Wonderland (by John Mayer)

I didn't write this work but, for me it's a perfect example of creative writing talking about lyrics.
Just read and enjoy:

We got the afternoon
You got this room for two
One thing I've left to do
Discover me
Discovering you

One mile to every inch of
Your skin like porcelain
One pair of candy lips and
Your bubblegum tongue

And if you want love
We'll make it
Swimming a deep sea
Of blankets
Take all your big plans
And break 'em
This is bound to be a while

Your body Is a wonderland
Your body is a wonder (I'll use my hands)
Your body Is a wonderland

Something 'bout the way your hair falls in your face
I love the shape you take when crawling towards the pillowcase
You tell me where to go and
Though I might leave to find it
I'll never let your head hit the bed
Without my hand behind it

you want love?
We'll make it
Swimming a deep sea
Of blankets
Take all your big plans
And break 'em
This is bound to be a while

Your body Is a wonderland
Your body is a wonder (I'll use my hands)
Your body Is a wonderland

Damn baby
You frustrate me
I know you're mine all mine all mine
But you look so good it hurts sometimes

Your body Is a wonderland
Your body is a wonder (I'll use my hands)
Your body Is a wonderland
Your body is a wonderland









lunes, 26 de julio de 2010

Galiza Ceibe!

Deus libere dos seus pecados aos galeg@s que non saben vivir como galeg@s,

como tamén envíe ao inferno aos que non lles deixan vivir como tal.


Libera os teus propios sentimentos e loita por eles.


Viva Galiza ceibe!,

e libérate do mal de comprometidos nacionalismos.


Amén.

viernes, 23 de julio de 2010

Changes

04:26 am. Drink and smoke. Dani’s pub is ready for more coke and much alcohol. I keep time with my feet as the music sounds while my girl is dancing with that man at the other side of the bar. My mind is full of dreadful thoughts, my brains are lost. I’m getting crazy. Can you feel it? Please, roll another joint.

Green grass, smoking paper turn into chewing tobacco, toilet paper, shit! I’m feeling relaxed but my baby keeps on dancing with that stupid guy and I’m getting bad.

Can you notice it? My friend, roll another joint.

I can´t forget when I met prostituting herself in that smelly whorehouse. However, it seems she wan't to remember the day when I went there and I got her out of that hole. Fuckin’ whore!

Pass the joint and roll another one, dear friend.

While the night was drunk and smoked my friend and I were baked enough for going out on the make until next day.

Today life has changed. She’s not the girl she used to be. The stupid man is now a lucky man with her. I’m a stoned single guy. My dear friend is not my friend any more since I met him dancing and smoking joints with that dirty whore.

Can you believe it? Can you? Let’s roll another joint. That’s the song I love to listen here without you.

Y Siempre Estaré Contigo

El tiempo perdido,

esperando el último suspiro,

quieto, en silencio,

destinado a acabar tocado y hundido.

Así es como pasaba yo el tiempo,

así es como mi tiempo ya se acabó.

Así he desembarcado en tu playa de arena y sol.

domingo, 18 de julio de 2010

Mira y Calla

Ella me mira, no me habla.

Ella me habla y no me mira.

Pero cuando habla, cuanto calla.

O Primeiro e o Último

Era o primeiro que a miraba. Sí, dende o primeiro día sabía que era ela. Deixara varias no camiño, todas o mesmo pero ninguna igual, non. Neste caso tratábase dunha paisaxe ben distinta. Un lugar onde atopar prezados tesouros agochados entre a súa perfecta alma de corpo presente.

Seus ollos ollan pra el cando el non se decata e, se se decata, ela olla tamén.



Sen dúbida algunha era ela.

Por tal boca nunca saen mentiras, saen verbas de muller que din o que ela baila. El tropeza con súas pernas e sempre cae. Ela é de pernas miúdas pero seguen ven o compás; as del non dan feito, teñen que parar.

Abandonar era o seu destino. Foi o derradeiro día que a mirou.

viernes, 9 de abril de 2010

God Save The British Steel!

Como en otras situaciones de la vida cotidiana, tenemos que seguir defendiendo nuestro territorio de la ocupación yanqui. Acepto que son los reyes del blus, r&b, rock, etc., vamos… la base de la ensalada. Pero esa ensalada hay que aderezarla. Y no me vale con metal americano (me hace mala digestión). Que si new metal, que si trash metal, que si death metal,… buah! Yo a no ser que sea con denominación de origen como el queso de Arzúa… Metallica, por ejemplo.

Yo soy más europeo. Llámame "refinado" si tienes cojones!, ahora que voy con mi camiseta negra de Iron Maiden.


El año pasado, tuve el privilegio de asistir en La Cubierta de Leganés (Madrid) al “Priest Fest” donde vi a uno de mis dos elegidos: Judas Priest. El otro es Saxon, que lo pude ver en concierto en Getafe meses antes. God Save the British Steel!:



PD : En el próximo capítulo no hablaremos ni del rock carabanchelero de Rosendo Mercado ni del rock suave de Los Suaves pero, recuerda, “no se vende rocanrol” y “Dios siempre será Suave”.


miércoles, 17 de marzo de 2010

Ás Veces

A voces dis que me queres, outras veces dis que perdo sabor. Ti non sabes o que é eso. Unha historia entre unha nai e un fillo, un crego pregando a Deus. Eso é amor.


Amor polo que fas e polo que non fas, polo que dis e polo que non dis, polo que tes e polo que non tes. Amor polo que sintes, en definitiva, por ti mesmo.


Moitas veces, como hoxe, chamas por min: “Come on, baby don’t you want to go, to the same old place: Sweet Home, Ourense”. Unha derradeira declaración de amor, amor verdadeiro. Escoitas a miña alma.


viernes, 19 de febrero de 2010

Esta Noche

Esta noche oigo voces claras que calman mi dolor.

La luna da luz de llama, el fuego enciende mi pasión.

Las estrellas dibujan tu figura en el vacío de mi soledad.

Aunque no me queda aire para respirarte porque ya no estás.


No hay vida dentro de mi casual existencia.

Sin esperanza, por qué debo aguardar tu regreso.


Talvez un día estés a mi lado, o talvez otro.

Talvez sea esta noche oscura pero, intuyo, intensa.


Las palabras se rebelan a mis pensamientos.

Pienso lo que quiero y hago lo que no debo.

Creo, sin embargo, en cuanto amo y anhelo.


Esta noche oigo voces limpias anunciando tu llegada.

Tú a mi lado en este día tan oscuro.

Y aquí termino yo muriendo, no en infierno.

Si algo he de decir ahora, eso es….

viernes, 5 de febrero de 2010

El Balcón


Con una maleta llena

de recuerdos olvidados,

cuantos he dejado en el camino

cuantos he borrado,

viajo en mi vagón,

tercera clase turista

voy llegando a la estación.


Todos me preguntan de dónde vengo,

a dónde voy,

yo no sé qué rumbo he tomado,

ya se me ha olvidado,

quién demonios soy!?


Amigo de la soledad,

la misma de aquellos de la esperanza,

de los listos, de los tontos,

de los mucho, de los poco.


Cuanto he perdido cuanto he ganado.

Algunas partidas solo,

muchas en solitario,

pero este juego todavía no ha terminado.


Sin pena de perder con ganas de ganar

salgo a mi balcón,

el único sitio desde donde puedo soñar,

escuchar los gritos del silencio,

caminar sobre la luna y el sol.

A Living Death


You always think of life, at the same time I imagine my end and realize why I’m going down, down to a living death.

Have no jacket, have no pair of shoes; such is life! I have not even a friend of mine. Oh, dear! Think I’ve got the blues.

I’m going down to a living death, luck abandoned me, you don’t let me breath…

How could I face it?

sábado, 30 de enero de 2010

No Casus Belli

Quiere el hombre matar por matar? Libertad es lo que busca a lo largo de ese camino oscuro?, tormenta del desierto que nunca merma. Quiere así tiempo de gloria? Soldados, zorros del desierto, solos a la mano de dios, alta tecnología para la paz?