Emulando a Augusto Monterroso:
lunes, 18 de junio de 2012
Microrrelato con ocho palabras y una coma.
Labels:
escritos varios,
escritura creativa,
microrrelatos,
relatos
miércoles, 6 de junio de 2012
Amigo.
Por qué te pregunta la vida con permiso de la muerte. Por qué te pregunta el suicida sabiendo que ya nada podrá detenerle. Por qué me preguntas amigo, cuando las historias que escribo ya no son de creer. Cuando mi corazón se queda sin tinta, amigo te preguntas por qué.
Mamá, quiero ser cuentista
Sobre el arte de contar mentiras:
sábado, 12 de mayo de 2012
Mamá Killer (original)
Recuerdo que todo sucedió sobre la moqueta blanca del pasillo. Lucas se bajó los pantalones sin pudor alguno y se puso a defecar al pie del ficus que tanto mimaba mamá.
Cuando ella vio aquello, enseguida salió a la terraza a coger la aspiradora, entró con ella y la hizo funcionar.
Desde aquel día dejé de escuchar los ladridos que Lucas me dedicaba.
Cuando ella vio aquello, enseguida salió a la terraza a coger la aspiradora, entró con ella y la hizo funcionar.
Desde aquel día dejé de escuchar los ladridos que Lucas me dedicaba.
Labels:
escritos varios,
escritura creativa,
microrrelatos,
relatos
Tierra Mojada
Dime otra vez lo que escuchan todas nuestras noches
de almohada.
Dime otra vez lo que hace eco en tu cabeza patada
tras patada.
Dime otra vez lo que cuentan tus ojos cada vez que
me miran.
Dime otra vez lo que dicen tus manos cada vez que me
miman.
Dime otra vez lo que sueña tu cama cuando amanece su
tierra mojada.
Labels:
escritos varios,
escritura creativa,
poesía
sábado, 7 de abril de 2012
Sin Elección
El principio del camino. Amapolas, tulipanes,
rosas, a dos bandas. Las nubes no de algodón, de dolor, mucho calor. Menos
color al avance, cada vez más y más oscuro. Esperanza por sorpresa, no aquí final.
Dos caminos, elige: a la izquierda niebla al horizonte, a la derecha masas de
gentes con manos de hola y adiós. Primer paso y ... fin de trayecto.
Labels:
escritos varios,
escritura creativa,
relatos
sábado, 24 de marzo de 2012
Desmedida
Pódese medir de certo
a poesía, dábame na miña alma.
Escribira a canción
máis bonita do mundo e caeu ao fondo dos sacos onde se perden as cancións máis
bonitas do mundo.
A derradeira poesía
foi escrita antes da fin mundial e queimou no lume das últimas poesías antes do
día último.
Rendera conta dos
meus máis queridos soños e perdéronse no camiño de volta dos soños máis
perseguidos.
Escribira dende o
comezo do día ao lucido solpor e o Sol
marchou pra sempre onde o arrolan as montañas.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)