Desmedida

Pódese medir de certo a poesía, dábame na miña alma.

Escribira a canción máis bonita do mundo e caeu ao fondo dos sacos onde se perden as cancións máis bonitas do mundo.

A derradeira poesía foi escrita antes da fin mundial e queimou no lume das últimas poesías antes do día último.

Rendera conta dos meus máis queridos soños e perdéronse no camiño de volta dos soños máis perseguidos.

Escribira dende o comezo do día ao lucido  solpor e o Sol marchou pra sempre onde o arrolan as montañas.

É demasiada poesía para un corpo tan pequeno; é por iso que moitas máis son as dores que resto da miña conta.