- Déixame espertar oh!, soños, soños son.
- O soño non me deixa vivir.
- As bágoas caen dos teus olliños de mel deixando selo no camiño a estranxeiría, para non te perder no longo da volta, meu meniño. Abre os ollos a os mil de mundos que os soños só se viven unha vez, déixame espertar que soños, soños son.
- Vaise fol de gaitas, as pandeiretas perden son…. o ar da néboa mesta, o Miño, río doce, non perden sabor; lévoos comigo, gardos nun peto sen buraco, no meu corazón.
Non sei se xa lles dixen, sono, pai de soños, soña que soños, soños son.
No hay comentarios:
Publicar un comentario